kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
- Niby wszyscy klienci detaliczni są zwolnieni z dodatkowej opłaty, ale w praktyce wygląda to inaczej – mówi Leszek Matyjaszek, kierownik składu opałowego na ul, Podolskiej w Nysie. – Zmiany uderzają w ludzi, którzy kupują małe ilości opału. Jeśli ktoś chce np. worek węgla to często płaci podatek, choć wtedy to niewielka suma. Ta drobna transakcja nie jest warta tej całej papierkowej roboty, pochłania czas i energię. W przypadku gdy jest kolejka to po prostu niewykonalne. Zresztą ludzie sami często machają ręką i nie chcą się w to ,,bawić” - dodaje kierownik.
Klientami składów są często dzieci, których niezamożni rodzice wysyłają po zakup małej ilości węgla lub koksu. One także płacą niewielką kwotę akcyzy, ponieważ by być z niej zwolnionym, trzeba okazać dowód osobisty. Dla ludzi, którym się nie przelewa, liczy się jednak każda złotówka.
Od 1 stycznia obowiązują nowe przepisy dotyczące sprzedaży węgla i koksu do celów opałowych. Przy ich sprzedaży obowiązuje akcyza, z której zwolnione są między innymi gospodarstwa domowe. Firmy kupujące opał na swoje potrzeby muszą zapłacić więcej – ich zwolnienie z akcyzy nie obowiązuje.
W przypadku węgla kamiennego akcyza wynosi 30,46 zł na tonę, koksu – 35,20 zł, a węgla brunatnego to 11 zł za tonę (wszystkie kwoty netto).
- Dane, które należy podać to: imię i nazwisko, adres zamieszkania, dokładny adres dostarczenia wyrobów węglowych – mówi Agnieszka Skowron, rzecznik prasowy Izby Celnej w Opolu.
- Ale to węglowy podmiot pośredniczący (skład opałowy) odpowiada za fakt sprzedaży węgla ze zwolnieniem od podatku akcyzowego i może żądać dodatkowo innych danych – dodaje pani rzecznik. Te ,,inne dane” to najczęściej numer PESEL, dlatego bez dowodu się nie obędzie.
Klienci kupujący większe ilości, podają sprzedawcy wymagane informacje – mogą zaoszczędzić w ten sposób kilkadziesiąt złotych. Nadeszła sroga zima, nic dziwnego, że ruch w składach opałowych spory. Kolejki jednak dłuższe niż co roku ze względu na wypisywanie druków, wystawianie paragonów imiennych. Każdy klient zajmuje sprzedającemu 10 – 15 minut. Nic dziwnego, że ludzie narzekają na nowe przepisy.
– Po co te wszystkie udziwnienia, biurokracja dotarła nawet tutaj – kiwa głową pan Wiesław, kupujący tonę koksu.
- Szczególnie na początku roku był duży chaos – mówi Leszek Matyjaszek. - Nasz skład był nawet przez 4 dni zamknięty, nie wiedzieliśmy jak zachować się w nowej sytuacji. Telefony do Urzędu Celnego niewiele pomagały – urzędnicy sami nie do końca znali przepisy. Zresztą, to wszystko jest niedopracowane, wszyscy sprzedawcy opału mają problem by właściwie interpretować nowe wymagania. No bo jak postąpić gdy ktoś przyjedzie własnym autem lub z przyczepką – także wypisać wymagany dowód dostawy? Przecież klient sam odbiera opał! – oburza się Matyjaszek.
Klienci złorzeczą i tracą czas na wypełnianie papierów, segregatory z niezbędną dokumentacją pęcznieją a urzędnicy odbierają setki telefonów i tłumaczą zawiłe przepisy. Póki co, w piecu palić trzeba – zima nie odpuszcza. Na szczęście wiosna coraz bliżej..
