Młodzież składała rewizytę, goszcząc w domach rówieśników z Szumperka, Rożnawy i Miskolca, zaprzyjaźnionych w czasie ich wcześniejszego, trzydniowego pobytu w Nysie. Grupa młodzieży ze Czech ( 20 osób) i Polski (20 osób) pod opieką Iwony Budulskiej, nauczycielki języka angielskiego i Jerzego Chwalczuka, nauczyciela wychowania fizycznego, wspomaganych przez słowackich wychowawców, po przyjeździe do Rożnawy została zakwaterowana w domach rodzin słowackich.
Następnego dnia po uroczystym spotkaniu ze Starostą Rożnawy rozpoczęło się zwiedzania historycznego centrum miasta – leżącego w sercu malowniczego Górnego Gemeru na południowym wschodzie Słowacji, w dolinie rzeki Slanej, między zboczami Słowackiego Rudohoria, a płaskowyżem Parku Narodowego Słowacki Kras - największego w Europie Środkowej obszaru krasowego, objętego ochroną w granicach rezerwatu. Na największym na Słowacji średniowiecznym rynku o kształcie kwadratowym, otoczonym wspaniałymi kamienicami mieszczańskimi młodzież zobaczyła większość architektonicznych zabytków miasta, którymi są: renesansowa wieża strażnicza, ratusz, pałac biskupi i klasztor sióstr zakonnych Wincentek.
Największe wrażenie wywarł na polskich uczestnikach gotycki katedralny kościół pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Dziewicy, w którym znajduje się tablica upamiętniająca wizytę Jana Pawła II 13 sierpnia 2003 roku. Historyczne centrum miasta podziwiali także z widokowego tarasu wieży renesansowej.
Na drugi dzień młodzież zwiedziła zamek Krasna Górka/ Krasna Hórka - skarb kultury narodowej leżący na wysokiej, stromej i stożkowatej górze na wschód od Rożnawy nad miejscowością Krasnohorskie Podhradie. W oddalonej o kilka kilometrów Zádielskiej Dolinie rozpoczęła się niezwykła wędrówka w krasowym kanionie o długości 3 kilometrów oraz 300-metrowej wysokości ścian. Przepiękne widoki zapierające dech w piersiach wynagrodziły ponad godzinną wspinaczkę na szczyt. Kolejną atrakcją przygotowaną przez organizatorów było zwiedzanie w trzecim dniu pobytu Parku Narodowego Aggtelek położonego na pograniczu węgiersko-słowackim, wpisanego na światową listę dziedzictwa UNESCO.
W czasie oprowadzania przez przewodnika uczestnicy zapoznali się z bogactwem przyrody występującej w okolicach jaskini Baradla, a ciekawe opowieści przybliżyły niezwykłą historię kultury i społeczeństwa zamieszkującego pobliskie wsie. Mieli też okazję wypróbować praktyczne umiejętności rękodzielnicze, wyplatając koszyki… a nawet skorzystać z przejażdżki na koniach huculskich, z których hodowli słynie Aggtelek. Miskolc, trzecie co do wielkości miasto Węgier, położone w dolinie rzeki Szinwa u podnóża Gór Bukowych – to kolejny most do zdobycia w kraju naszych, tym razem już nie słowackich, lecz węgierskich rówieśników. Z wieży widokowej na wzgórzu Avas uczniowie mogli podziwiać panoramę miasta, aby potem udać się do średniowiecznego zamku warownego Diosgyor.
Przejazd kolejką wąskotorową z Miskolc przez Lillafüred do doliny Garadna jest jedną z najpiękniejszych tras wycieczkowych w Górach Bukowych. Dwa tunele oraz liczne mosty, po których porusza się pociąg ciągnięty przez odnowiony parowóz, pozostawiły w pamięci naszych podopiecznych niezatarte wrażenie. Największe atrakcje Miskolca kryją się w odległości 6 km od centrum. Są to bajkowe kąpieliska termalne w grotach Tapolcy, których jest ponad 300, a w największym z nich w jaskini - Burlang furdo – mogli „taplać się” i regenerować siły nasi podopieczni. Organizatorzy dołożyli wszelkich starań, by goście z Polski byli zadowoleni i wrócili do kraju pełni wrażeń i pięknych wspomnień. Warto podkreślić, że spotkania słowackiej, czeskiej, węgierskiej i polskiej młodzieży dały im szansę nie tylko poznania codziennego życia w kraju sąsiadującym. Żywy kontakt z inną kulturą, sztuką, historią, obyczajami, odkrywanie nowych miejsc, tradycji mieszkańców, poprawienie znajomości języka obcego w czasie codziennych rozmów z rówieśnikami z innych krajów, przełamywanie wzajemnych uprzedzeń, podejmowanie decyzji, planowanie i angażowanie się uczyło z pewnością pracy w zespole i funkcjonowania w społeczeństwie.
Warto przypomnieć, że Międzynarodowy Fundusz Wyszehradzki finansuje czesko-polsko-słowacko-węgierskie projekty, kierując się postanowieniami Deklaracji Wyszehradzkiej podpisanej 14 maja 1999 r. w Bratysławie. Językiem oficjalnym jest język angielski. Celem Funduszu jest promocja regionalnego współdziałania krajów Grupy Wyszehradzkiej poprzez wspieranie wspólnych projektów kulturalnych, naukowych i oświatowych oraz inicjatyw związanych z wymianą młodzieży i współpracą transgraniczną.