kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
- Nie pamiętam kiedy ostatni raz sama zrobiłam budyń - powiedziała pani Maria, radca prawny. - Chyba na studiach, czyli... o Jezu 10 lat temu. Uwielbiam natomiast tarty czekoladowe, czy to też się liczy... Ale narobili¶cie mi smaku.
Budyń to potrawa sporz±dzana na bazie mleka i skrobi. Podczas obróbki termicznej skrobia (zwykle pod postaci± m±ki pszennej lub ziemniaczanej) pęcznieje i nadaje budyniowi półpłynn±, a po zastygnięciu stał±, galaretowat± konsystencję. Budyń zazwyczaj jest przygotowywany na słodko, z dodatkiem aromatów (np. wanilia) lub kakao i podawany jako deser - z dodatkiem soku czy owoców, choć przyrz±dza się także budynie na słono, np. grzybowy i warzywny.
Anglicy maj± swoj± odmianę, nazwan± puddingiem.Jest to potrawa o konsystencji stałego lub kremowego budyniu, przyrz±dzana zwykle z m±ki, mleka, jaj, ryżu, kaszy manny, mięsa, ryb, tłuszczu, z dodatkiem przypraw. Gotowana jest na parze lub pieczona. Pudding może być zawinięty w ciasto gotowane, b±dĽ pieczone, o smaku słodkim lub słonym. Pudding można podawać jako danie główne (np. z łojem wołowym i nerk±), b±dĽ też jako deser (z dodatkiem masła, czekolady itp.). Jego odmian± jest np. white pudding, plum pudding, Yorkshire pudding oraz Christmas pudding.
Historia budyniu
"Budyń" pochodzi od francuskiego "boudin" co oznacza krwawa kiszkę, rodzaj kiełbasy z krwi, która na gor±co stężała i otworzyła rodzaj galarety. W dawnym francuskim "boudin" znaczył tyle, co "wnętrzno¶ci". Takie samo jest pochodzenie angielskiego słowa "pudding".
