Promienie słoneczne odbijały się od wielobarwnych jesiennych liści, którymi lekki powiew wiatru zaścielił łyskie ulice, place, skwery i parki. Łysa mieniła się kolorowymi afiszami, z których do jej mieszkańców, zwanych w tym czasie elektoratem, uśmiechały się, pełne dobroci i mądrości wszelakiej, oblicza kandydatów na deputowanych i parlamentarzystów. Są wśród nich nauczyciele, medycy, biznesmeni, sportowcy, dziennikarze, artyści oraz (w zdecydowanej mniejszości) robotnicy i chłopi. Ochotę do służenia tutejszemu narodowi wyraziły i rutynowani, zaprawieni w politycznych bojach i niuansach, osobistości, a także żądna władzy młódź. Wyścig o mandaty zapowiada się bardzo interesująco, bowiem o jeden parlamentarny fotel w łyskim merostwie ubiegać się będzie aż szesnastu rywali. Największe przedstartowe emocje wśród elektoratu, czyli obywatelstwa nie wzbudziła jednak licząca prawie cztery setki kadra kandydatów na prostych radnych, ale dziesięcioosobowa ekipa marząca o fotelu mera grodu. Widać, iż dowodzić starożytną Łysą jest wielkim zaszczytem.
Dziewięciu mężów i jedna niewiasta pragnie przez najbliższe lata sprawować rządy w grodzie nad Łysą. Kodeks dżentelmeński nakazuje aby panowie ustąpili miejsca niewieście, lecz wśród polityków znaleźć dżentelmena, jest tak samo trudno, jak wśród agentek towarzyskich znaleźć dziewicę. Zresztą kobiety domagają się zrównania płci, to niech sobie walczą z męskimi seksistami jak równa z równym.
Zakłady bukmacherskie najwyżej oceniają szanse sześcioro kandydatów, a mianowicie: Zdobysława Bas – Zapiewajły, popieranego przez kniazia Wisłockiego i żaków z łyskiej akademii. Ten kandydat ma polityczne doświadczenie, potrafi grać, śpiewać i schudnąć, a każdej chwili może liczyć nie tylko na medialne wsparcie kniazia i jego drużyny. Chociaż historia dowodzi, że takie wsparcie może okazać się pocałunkiem śmierci. Amazonka Julita Karczewska może uwieść wyborców nie tylko kobiecym seksapilem, lecz także pracowitością, skromnością i niewątpliwymi zasługami dla grodu. Jacenty Skoczek, był pierwszym merem Łysy po 89 roku. Wspiera go nie tylko rządząca partia, ale też znajomi z długopolskiej marchii. Atutem Pawła Krzywickiego jest to, że potrafi biegle władać wieloma językami i jako przyszły mer łatwo nawiązałby kontakty z zamorskimi krajami, np. z Ekwadorem, Chile i Wenezuelą. Sławoj Berczyński może liczyć na wiele głosów miłośników dawnych czasów i przeciwników globalizmu oraz liberalizmu. Czarnym koniem wyścigu może okazać się najmłodszy w tym dostojnym gronie Ziemowit Klip.
Człowiek spoza lokalnych układów, mający oparcie i w biznesie, i we własnej głowie. Najlepiej byłoby gdyba tej szóstce powierzono wspólną godność mera Łysy. Wtedy każdy z niej sprawowałby rządy w jednym dniu tygodnia, a w niedziele zapanowałaby błoga anarchia. Prawdopodobnie dwóch (dwoje ?) z tej stawki zawodników zajmie pierwsze lokaty na mecie 21 listopada i dopiero grudniowy baraż wyłoni zwycięzcę tego pasjonującego wyścigu.
Najwięcej u bukmacherów można będzie wygrać stawiając na pozostałą czwórkę, tj. na Jana Pochlebcę z partii Prezes i Starczy, Szymona Sosnowskiego – reprezentanta sfer gospodarczych, Zenona Piotrowicza – sportowca i wysokiego urzędnika, też reprezentującego gospodarkę, ale konkurencyjną oraz Zdzisława Kwakosza – świeżo upieczonego rzecznika włościaństwa.
Słuchając wypowiedzi wszystkich tych chętnych do merowskich zaszczytów oraz czytając ich programy wyborcze bardzo trudno zdecydować się na kogo oddać swój głos. Wszyscy bowiem obiecują to samo, czyli okres prosperity dla miasta i jego mieszkanców, a każdy program jest przecudny albo jeszcze ładniejszy. Dlatego najlepiej będzie w czasie wyborów posłużyć się totolotkową metodą na chybił trafił, czyli zamknąć oczy i postawić krzyżyk przy, za przeproszeniem, byle jakim nazwisku. Czyniąc to w przekonaniu, że dokonało się słusznego wyboru. W cieniu wyścigu do władzy w mieście, jakby pozostaje wyścig do władzy w kasztelani.
Szkoda, że nie ma tu już miejsca na relację z tego wyścigu. Nie można jednak pominąć jeszcze jednego radosnego wydarzenia. Otóż będzie w Łysie lądowisko dla ratunkowych helikopterów. I chociażby z tego względu łysianie powinni utwierdzić się w przekonaniu, iż tutaj nie tylko chce się żyć, ale nawet chorować jest bezpiecznie i przyjemnie. A po wyborach będzie jeszcze piękniej.
